Не чакай
У дні навязлага спакою –
Старонкі брудам паўрадкоўяў
Дарма абмахвае рука.
Хай верш народзіцца ў пару,
Калі рашуча не да вершаў
І крыкам сам сябе давершыць –
Распудзіць клопатаў гару.
Пляваць, што ўздыхаў не стае
Між дзён – вар’яцкіх карагодаў.
У кволай музы прымеш роды
І на каленяў дзьвюх стале.
18.09.2018.
Свидетельство о публикации №119062200285