Казимира Завистовска Видение ада
Piesn V Piekla
O ten orkan chloszczacy! Jak smaga! Jak zenie!
Jekami huraganu w dal bezkresna pedzi
To stado bialopierzne — ten lancuch labedzi,
Za niesytosc rozkoszy potepione cienie!
O ten orkan piekielny! Jak smaga! Jak zenie!
Wlos wichura sklebiony w ostre skreca bicze,
Siekac, krwawiac nim trupie kochankow oblicze,
Posrod gromu — wsrod jeku — gna ich w dal — w przestrzenie.
O sklebionych cial taniec! O kolebki-lona!
Posrod mordow — zgliszcz — pozog, wstego ust czerwona!
Swiatotwladna ust kruzo, w proch walaca mury!
O dloni calowanych — dloni bialych sznury!
Jakubowej drabiny przemozna potega!
Wiatr cial ludzkich — krzyk piekiel, ktory w niebo siega!
Видение ада
Под впечатлением Дантового Ада, песнь 5
Клин хлещущий! Летит! Гонит!
Со стоном ураганным тонет в пустоте
Как стая белоперая летящих лебедей -
Несытый негой сонм - наказанные тени.
Клин хлещущий! Летит! Гонит!
Волосья вихрь скрутил в секущий бич,
В кровавый труп засёк любовников обличья,
Среди грозы – прогнал их вдаль – в пучине стонут.
Клубится танец тел! И колыбели-лона!
Среди убийств – и пепелищ – костры - уста’ червонные!
И жадным света жбаном – рот, до праха жрущий стены!
Ладони зацелованы – ладони, как ступени
Яковой лестницы – ложась могучей цепью
Людских останков – адский ветер-крик – возносится на небо!
Свидетельство о публикации №119062005390