Бабуліна малітва
(бабулі Феадосіі)
Вочы не бачаць і слыху амаль што няма,
Ад думак бясконцых даўно ўжо начамі не спіцца.
Век доўгі яе, а за вокнамі снежыць зіма.
Усяго і занятку старой, што ціхенька маліцца.
Маліцца за блізкіх—няма іх на свеце даўно.
Здаецца, бы ўчора йшла полем да бацькавай хаты.
І стужка ўспамінаў зноў круціцца, быццам кіно,
Ў зваротным напрамку, бліжэй да матулі і таты.
Маліцца за тых, хто суцешыў яе, абагрэў,
Хто дзеліцца дахам і словам цярпліва-лагодным.
Каб кожны, хто побач, заўсёды для шчасця ўсё меў.
Пра час свой таемны, як зробіцца сэрца халодным.
Зноў позіркам цьмяным яна паглядзіць за акно.
Што бачыцца там невідушчымі сёння вачамі?
У думках-ўспамінах- з бацькамі яна ўжо даўно,
У ціхіх малітвах бабуля жыве яшчэ з намі.
19-01-2019 г.
Бабушкина молитва
© Copyright: Нина Ковальчук, 2019
Свидетельство о публикации №119061905495
Свидетельство о публикации №119061905495
Рецензии