Малая радзіма.
Называюць малою радзімай,
Хоць у сэрцы шмат месца займае.
І вясковай гаворкаю шчырай
Маю душу заўсёды кранае.
Жыву тут, дзе спазнала радзіну,
Дзе магілы бацькоў і дзядоў.
Хтосьці ў пошуках долі пакінуў
Ды, хоць госцем, вяртаецца зноў.
Лёсам добрым не будзе адораны
Ні адзін з ганарлівых людзей,
Хто свой край і святочны, і змораны
Вырваў з памяці, сэрца, надзей…
Я ж хачу да вытокаў вяртацца,
Маёй хопіць любові на век.
Хто радзімы пасмеў адцурацца
Нешчаслівы, лічу, чалавек.
Можа недзе больш грошай і ладу,
Ды малая радзіма—адна!
Я прызнанне сваё і спагаду
Аддаю табе, вёска, спаўна.
02-08-2018 год
Малая родина
© Copyright: Нина Ковальчук, 2019
Свидетельство о публикации №119061905112
Свидетельство о публикации №119061905112
Рецензии