Зазiрнула сонейка
Запытала: “І куды ж ты крочыш
У агністай восеньскай завеі
Па шырокай залатой алеі?”
Адказала шчыра і натхнёна,
Заварожаная ў фарбы клёнаў:
“Крочу я насустрач свайму лёсу,
А які ён – ведаюць нябёсы!”
Свидетельство о публикации №119061702324