Лёс i сустрэча

Наканавана было Стасю лёсам
"Штурхаць" навуку ў iнстытуцкiм складзе
А грошы летам зарабляць у будатрадзе
I не круцiць пры прапановах носам.
Пацiху грошы ашчаджаць i на кватэру,
За шчасце ж была мiнская "прыпiска",
Не забываць вучоным стаць намеру,
Хоць да вусонага iсцi было не блiзка.
Ды часам лесу бег змяняецца выпадакам
I пойдзе ўсё тады зусiм другiм парадкам.

Сяброўку новую спаткаў Стась з ГДР,
З прыгожым імем Астрыд, з стройным станам.
Было прыемна з ёй хадзіць вясною п'яным,
Бо паміж іх раслі і цяга, і давер.
Яе Стась навучыў катацца на каньках,
З ёй разам абышлі балоты і лясы
Вясновых ландышаў дурманіў розум пах
Праводзіў з ёю Стась шчаслівыя часы.
Хоць дожджык церусіў і быў дзянёк пануры
Паехалi яны на танцы ў Дом культуры.

Вярталiся дамоў - ад шчасця вочы ззялi,
Хацелася спяваць цi ў неба ўзляцець,
I верылася, лёс не мог iх так  сустрэць,
А мабыць для таго, каб рук не разлучалi.
Назаўтра ў ЗАГС пайшлi i падалi заяву,
Аб тым, што жыць сям'ёй хацелi б новай,
Спыталiся, як iм зрабiць карэктна справу,
Каб стала для сям'i  надзейнаю асновай.
Заяву прынялi.  У жнiўнi пад вянец.
Не ведалi яны, турбот што не канец.

У ясны жнiўня дзень картэж з пяцi машын
У лентах i шарах падъехаў к iнтэрнату
Стась Астрыд на руках данёс к аўто i свату
Вяселля перадаў кiроўныя ключы.
Расселiся. Картэж дамчаў iх да "Планеты".
Сустрэў марш Мендэльсона iх  у святочнай залi,
Прыгожы ў кветках стол и твар чужой кабеты,
Што вiншавала iх. Яны ж сямьёю сталi.
Бакалаў перазвон, абдымкi, воклiч "горка!"
Да "Вечнага агню" ляцiць машын пяцёрка.

Усклалi кветкi там, зрабiлi фотак пару
Пад'ехаў аўтабус i  ўсе  ў яго паселi.
Да Стасявых бацькоў паехала
вяселле
У вёсцы святкаваць i даць у танцах жару.
На Тучу паварот. Раўнюткая дарога.
Прайшоўся грэйдзер слаўна- няма нiякiх ям!
Пакрашаны платы i дахаў новых многа
Такi парадак тут Стась не чакаў i сам.
Райком так прыказаў, матэрыял даў дарам,
Каб перад немкай той у гразь не  ўдарыць тварам.

Ля хаты Стася тоўпiўcся народ,
Цikaўныя пабачыць "немку" тую
Ды не ў кiно, а побач тут, жывую!
Стапталi Стасю сад i агарод.
Пад'ехаў аўтабус. Вядзе Стась жонку ў  двор
I сустракае там перш-наперш свата.
Цiкавы ён завойдзiць разгавор,
Каб даў Бог лад сям'i ды каб жылi багата!
Iх Стасявы бацькi вiталi на парозе,
Нiбыта два вякi сустрэлiся ў дарозе!