***
Гляджу з акна і думаю:
Чаму са мной жывеш?
Якою значнай сумаю
Ты шчасце мне даеш!
Калі гляджу на сумныя
Галінкі тваіх рук,
Дык пра адно я думаю:
Каб не было разлук!
Чаму мяне кахаеш ты?
Вакол паэтаў – рой.
Люблю, што ты не каешся,
Што я – звычайны – твой.
Сёмага чэрвеня 2019 г.
Гляджу з акна i думаю...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119060700257
Свидетельство о публикации №119060700257
Рецензии