***
Ён загіне, ён загіне –
Не запісаны радок.
Ён завяне, як вяргіня,
Як пакінуты прарок.
Ён загіне… Колькі вершаў
Так забылася, сышло –
У нябыт. І ён не першы,
Але ён – маё вясло.
Ім вяслую па жыцці я
І запісваю радкі –
І малыя і крывыя,
Тыя, што не на вякі.
Іх сплятаю я ў вяночак
І пускаю па рацэ –
І сыноў сваіх і дочак,
А рака жыцця – цячэ.
Падхапі яго вачамі,
Што я сэрцам падхапіў.
Можа, і з тваімі снамі –
У сугучнасці б ён жыў.
01 – 02. 06. 2019 г.
Ён загiне, ён загiне...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119060203889
Свидетельство о публикации №119060203889
Рецензии