Паляванне Ахiла

Ціхі ліпеньскі паўзмрок.
Сходзіць дзень на ніц
У таполях ля дарог
Пад шэпат крыніц.

Ружавее небасхіл,
Чысты далягляд…
Йдзе з Дыянаю Ахіл
У гурце наяд!

Паляванне ён забыў,
І сам таму рад,
Бо нектар салодкі піў
З вуснаў у наяд!


Рецензии