Калi няма табе цаны

Васіль і розум наш, і мова,
Ён піша шмат- ды пра жыццё.
Узорнай думкай, кожным словам
І скарб ён наш, і набыццё!

Казаў аб тым і Барадулін:
Хто для Радзімы наш Ткачоў!
Ды й ад Буткевіча ўжо чулі,
Не раз, мы веліч гэтых слов!

Таму калі- за кожным разам,
Я чую той знаёмы спеў.
У душы злякаюсь:"Во зараза!
Зноў на каня Буткевіч сеў!"


Рецензии