Усё было, і ўсё прайшло,
І больш назад не вернецца:
З вадой у мора ўцякло,
Адно Зямля ўсё верціцца.
І хутка, можа, на спакой
Не ў дом, а ў дамавіну...
Мой родны край! Жыву табой!
Цябе любіць не кіну!
Ні той Тучанкі ціхай плынь,
Што ў памяці віруе,
Ні родным ціхае "амінь"
Хай рай ім Бог даруе!
Мы помнім вечна цеплыню
Дзён маладых вясковых,
І нам так хочацца агню
Вачэй, спатканняў новых!
Бо колькі б ні адмераў лёс
Іспытаў чалавеку,
Ён знойдзе радасць паміж слёз--
І так было адвеку!
Усё было...
© Copyright: Станислав Шастак, 2019
Свидетельство о публикации №119052506857
Свидетельство о публикации №119052506857
Рецензии