Эдуард Скороходов. Памяти Александра Блока
Сочли бы странными,
Войди «она… дыша духами
И туманами…»
Сегодня рыцарство поблёкло –
Мы уменьшились!
Не караулим взглядом окна
Любимой женщины!
Забыли радость муки сладкой
И трепет кожи мы…
И то, что женщина – загадка!
И милость Божия…
Памяці Аляксандра Блока
У наша стагоддзе вершы бесцялеснай даме
Лічылі б дзіўнымі,
Увайдзі "яна… дыхаючы духамі
І туманамі…"
Сёння рыцарства зблякла -
Мы паменшыліся ў чыне!
Не які вартуецца поглядам акна
Каханай жанчыны!
Забыліся радасць пакуты салодкай
І трапятанне скуры мы…
І тое, што жанчына - загадка!
І літасць Божія без глумы…
Перевод на белорусский язык М. Троянович
Свидетельство о публикации №119052305804