В сърцето вулканичен огън

В поза на рембрандовска Даная ти лежиш
и ръка към мен протягаш тихомълком.
С погледа си ме примамваш и... мълчиш.
На поканата ти страстна не издържам дълго.

Нощта, и тя ми шепне да не мисля много,
защото изгревът я гони по петите.
Пламна във сърцето вулканичен огън,
а аз побързах да си поделя със теб мечтите...

05.10.2014 г.
(из "От първо лице", 2015 г.)         


Рецензии