Птушкам не спяваць
У час завеi,буры.
Дзеукам не стаяць
У абдымку з любым.
Больш не гараваць
Мацi за дзiцяцi.
Што яшчэ чакаць?
Калi сэрца здрадзiць?
Згiне усё пад снегам,
Мары ды надзеi.
Дзе ужо тая змена,
Што цяплом павее?
Дзе ужо тое шчасце,
Ад пяшчоты сонца?
Хоть бы тут не скласцi
Рукi. Так бясконца
Днi iдуць за днямi,
Валакуцца, млеюць.
Людзi як жывуць?
Быццам,жыць не смеюць...
Свидетельство о публикации №119052007371