Дзеука горка плакала,
Усё слязьмi закапала,
Свет увесь затапiла,
Выйшла з берагоу.
Што ж яна прасiла,
Чаму галасiла,
Цi ж дзяучыну гэтую
Штосьцi збiла з ног?
Што ж яшчэ ты зведаеш!
Усе дарогi збегаеш!
Усё яшчэ наперадзе!
Цяжкае жыццё...
Слёз гаручых зкапаеш,
Рук сваiх наскладваеш,
Толькi,што напiсана,
То табе i ёсць.
I хадзiць ды маяцца,
Ды у храме каяцца,
Можа яшчэ будзеш ты
Усё сваё жыццё.
А цяпер паднялася!
У горы няма жаласцi.
Ды пайшла дарогаю,
Што вядзе на злом.
Бо калi не пойдзеш ты,
Нi за што не здолееш,
Нi за што не збораеш
Цяжкi зычны звон...
Дзеука горка плакала
© Copyright: Виктория Ковель, 2019
Свидетельство о публикации №119052007354
Свидетельство о публикации №119052007354
Рецензии