Отшельница. Ночная дорога. Рус. Бел
Лишь горят драконьи панцири хребтов.
На Чике-Таман впотьмах вползаем мы,
Натыкаясь на баранов и коров.
И зачем стоят на тракте в темноте,
Не расходятся в своё они жильё?
Может, люди позабыли о скоте,
Может, это уже дикое зверьё?
Только лошади уходят с полотна,
Все же лошади значительно умней.
Нарастает, набирает силу тьма,
Хоть, казалось бы, куда уже темней.
Мы въезжаем в замороженный Курай,
Ни огня, и если на небо взглянуть –
Через весь великолепный звёздный край
Распростёрт невероятный Млечный Путь.
Начны шлях
Шэсць гадзін. Цясніны горныя ў цені.
Толькі гараць драконавыя панцыры хрыбтоў.
На Чыке-Таман упоцемку ўпаўзаем у цішыні,
Натыкаючыся на баранаў і кароў.
Стаяць на гасцінцы, цемры ціна,
Не разыходзяцца ў сваё жыллё яны?
Можа, людзі пазабывалі пра скаціну,
Можа, гэта ўжо дзікая зверына з даўніны?
Толькі коні сыходзяць з палатна,
Усё ж коні значна разумней.
Нарастае, набірае сілу цемра-сатана,
Хоць, здавалася б, куды ўжо цямней.
Мы заязджаем у замарожаны Курай,
Ні агню, і калі на неба зірнуць -
Праз увесь пышны зорны край
Распасцёрты неверагодны Млечны Пуць.
Перевёл на белорусский язык Максим Троянович
Свидетельство о публикации №119051603895