Злая вайна столькі жыццяў згубіла!
Колькі дзяцей не пабачуць бацькоў.
Сына матуля на свет нарадзіла.
Ён жа падрос і ў магілу сышоў.
Гора людское не выплакаць вечна.
Сэрца Зямлі патанула ў журбе.
Хай час ляціць, мой хлапец маладзенькі
Прадзеда імя не страціць нідзе.
Будзе ён помніць, аб чым гаварыў з ім,
Кожнае слова дзядулі хаваць
У сэрцы сваім. Зразумее хлапчына
Праўду вайны яму трэба спазнаць.
Каб не глуміліся ворагі з дзеда,
Ведаць – хто з кім і за што ваяваў.
Хто быў зладзеям, а хто - справядлівым,
Ворагу шчасце сваё не аддаў.
Толькі цана таму подзвігу была
Больш, чым за дваццаць мільёнаў людзей.
Будзем маліцца, каб не паўтарылась
Гора вайны, знік навечна зладзей.
9.05.2019
Цана шчасця
© Copyright: Татьяна Домаренок, 2019
Свидетельство о публикации №119051000566
Свидетельство о публикации №119051000566
Рецензии