думки и вершы павена чоха

джысик здымай ужо крылы
летуценняу,прысядзь ды пачастуйся!

***

у люшель абгарэли
шчоки,
яна расчырванелася
у сваей ружова-зяленай
сукенцы.

...

мы были у лесе
и нечакана,кали
джысику я казау
доуги манолог
пра шчасце,
ваверка скокнула
мне на нос.

...

на хатняй кветцы
сядзела маленькая
дзяучынка и ела тварожык.
и кали я убачыу ,яе
я закрычау:
-а,а.
- не трэба,крычать, што такого
жудаснага,што я ем тварожык-прамовила чаравичка.






 


Рецензии