За летам лiстапад
А следам снегапад,
І смолка застывае на кары
Адыходзіць у нікуды
Рассоўваючы ільды,
Апошні цеплаход па Ангары.
Дажджлівае туга
Затым прыйдзе пурга,
Ад полынкі насіць ваду ў вядры,
Чакаць да цеплаты
Калі пойдуць плыты
І лісце залапоча на вятры.
Плыве нясмелы блеск
Ды ціхі пераплеск
І, ветрам прынясёны з караблёў,
То глуха, то званчэй
Да бліжніх прыстанёў
Плыве знаёмы вальс «Осенний сон».
За летам лістапад,
А следам снегапад,
І смолка застывае на кары
Адыходзіць у нікуды
Рассоўваючы ільды,
Апошні цеплаход па Ангары.
Свидетельство о публикации №119040902594