Прывiдзень. справа пiсаць на сур езныя тэмы жыцця

Александр Бохан 4
Дзень скончыuся,-сцямнеuшы, неба
Нам даравала легкi дых,
I людзi збочылi, i сталi есцi хлеба,
Дзялiuшы лусту на дваiх.

I кожны сумны погляд, кожны позiрк
Хлусiu душы надзеяй жыць-
Стаяu хлапец ля гарадского возера-
Збiраuся сам себе тапiць.

I дно глядзела u твар яму абразлiва,
Хiсталася i плюхала вада.
"Павiнен гэта я зрабiць,-маuляu хлапец разважлiва,-
Каб быu u жыццi якiсьцi парадак"

I раптам замаuчаu, бо u небе срэбнагучным
Паклiкаu нехта i iмя яго назваu,
I прозвiшча....
I бразнулi наручнiкi,
I завязлi за карты, без жыцця, без праu.

З тае пары маuклiва, сарамлiва
Жыцце u нашым горадзе iдзе-
А недзе сонца, сапраuды, й растуць алiвы,-
Але, магчыма, гэта прывiдзень...


© Copyright: Александр Бохан 4, 2019
Свидетельство о публикации №119040700587
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Александр Бохан 4
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Александр Бохан 4