Давайце людзям другі шанец,
крыўдаю жыць не варта,
ён мабыць і зменіцца, мабыць і не,
як выпадзе карта.
А ён навучыўся яе шанаваць,
быў побач і жыў імгненнем,
яна на яго перастала крычаць,
разам будуць праз пакаленні.
Ён ўсвядоміў памылку, яна прасціла,
вельмі проста пакрыўдзіць, пакінуць, пайсці,
забыць чалавека быццам яго і не было,
хіба гэта лепш, чым выхад знайсці?
Яны зразумелі, лягчэй за ўсё страціць,
а ўжо не забыць, і не вярнуцца,
і будеш праклинать сусвет за тое,
што слёзы без прыпынку твае льюцца.
Не сорамна даваць шанец,
Не сорамна раз памыліцца,
але, калі крыудаю жыць,
не зможаш з каханым ўжыцца.
03.04.2019
Давайце людзям друг шанец
© Copyright: Виктория Скрунда, 2019
Свидетельство о публикации №119040505064
Свидетельство о публикации №119040505064
Рецензии
