На дистих Максима Богдановича
Калі дні ўсе жыцця палічыць.
І кахаю я іх не дарэмна,
Бо без спадчыны, як жа пражыць?!
Нібы срэбрам блішчаць таямніцы,
На далекай жыццевай раллі.
Дзе спрадвеку любоў да зямліцы,
Мы з табой як маглі збераглі!
Свидетельство о публикации №119040207951