Апошнi дзень сакавiка

                КСЮШЕ АЛЕКСАНДРОВНЕ
 Ляцяць гады, бы птушкі ў паднябессі...
 Апошні дзень сакавіка іскрыцца.
 Ен для мяне гучыць спрадвесні,
 Сабраў у розавы падол зарніцы.

 Мая дачушка ў гэты дзень
 Удыхнула першы раз, адкрыла вочкі,
 І першы цеплы сонечны прамень
 Лег на галоўку ласковым вяночкам.

 Мне с кожным годам даражэй
 Вясны жаданай падарункі,
 Бо гэта час спаткання для людзей,
 Кахання шчодрыя ласункі.

 І хутка ўсе кругом нальецца
 Жыццем і подыхам здаровым,
 І ў кожнай кветцы адзавецца
 Спеў жаўрука ранкам вясновым.

 І юнай, дзіўнаю красою
 Напоўняцца душа и сэрца,
 І Богам даная з табою
 Пяшчота,мудрасць, міласэрнасць.

 Заужды умееш мудрай быць,
 Для усих нас маеш час и слова,
 И твая свечка у храме за усих гарыць,
 Каб жыць усим пад Госпада аховай.

 Прымі ў вясновы день чаканы
 Ты родных, блiзкiх вiншаваннi,
 I мужа погляд закаханы,
 Каб усе збылiся пажаданнi!