Пабiлася неба

Пабілася неба аб хмарку,
Відаць, пажадала дажджу.
І ён, разумеючы, шпарка
Лінуў як з вядра на шашу...

А сонейка промні пускае,
І, лашчачы  хмарку, пяе:
«Ты сёння — зусім не такая:
Халодныя слёзы твае!"


Рецензии