Жыццё з нтарэсам

У сябе я ніколі не верыў,
Стаў паэтам па гэтай прычыне...
Комплекс моцна трымае дзверы,
Калі захоча,тады адчыне...
У жыццё- заўсёды іграю!
Лепшы твор чакае наперадзе,
Супярэчыць не зможа і зграя:
"Нехта ж з боку цябе вядзе!"
Пішу,назапашваю вопыт...
Усе праблемы забыць не магчыма,
Стан матылька трымаць-клапотна,
Пра увагу, зусім прамаўчым...
Трэба вельмі хацець-пранікнуць,
У тое самае,што ёсць- жывое...
Душа кожнага з нас-рэліквія,
Назапашваем радасці,мроі...
Характар ў мяне,яшчэ-той!
Не быў ніколі маўклівы,
Не мне належыць-спакой,
Да людзей,быццам бы- цярплівы,
Але,калі сапсуюць настрой,
Шчэ і з вялікім задавальненем,
Хутка, я-прыкрываю тролінг
І сабе і людзям на здзіўленне.
Не пераступаючы не цераз каго,
Даб'юся,чаго патрэбна...
Плыву,да сваіх берагоў,
Не губляю сваю пасрэднасць!
Грае ролю,свайго жыцця-кожны!
Але,як?Гэта ведае Бог!
Крыху імкнесся,заўжды дапаможа,
Калі-не,Бес саб'е цябе з ног...
Вось і думай:"Каму служыць?"
Ці то Богу,а ці то Бесу?
Калі першаму-будзеш добра жыць,
А другому-дык без інтарэсу!
Па жыцці ,ты і цар і раб
Выбірай сабе,што ты хочаш
Баязлівым,або-храбрым быць,
Любы густ, на твае вочы...