Люты люты...
Лютый февраль...
Ён па вуліцах хадзіў,
Да дзяўчат прыглядваў.
Кабет ва ўзросце маладзіў,
Бялюткі снег прыгладжваў...
Варушыцца застаўляў,
Завіхацца ў справах.
Хуткасць кроку прыбаўляў,
Жыццё рабіў рухавым...
Асмялеў, як звечарэла,
З фанаром усё заіскрэла:
Ён за вухам казытаў -
Прабачэння не пытаў.
З маладзіцай заляцаўся
І бабулек не цураўся...
Пад спадніцу забіраўся,
За калені цапаў,
Кранаў шчокі, бессаромнік...
І слязою плакаў.
Ён у губы цалаваў -
Не пытаў дазволу,
Барадзе, вусам, рукам
Сёння даў ён волю...
І чамусьці аніхто
Не клікаў дапамогі -
Футры надзелі, паліто...
У чаравіках - ногі...
Хто ён, гэты балаўнік?
Праказлівы гарэза?
Што да жартаў так прывык,
Усюды смела лезе?..
Ідзе гаворка аб марозе -
З лютым у пары на парозе!
Месца мае ў прыродзе
І чаканы ён у народзе...
06.02.2019г.
Мінск
Свидетельство о публикации №119021410209
При всем моем к вам уважении,
Пишите внятно!!!
Хотя бы на русском языке, а не для самовыражения!!!
Павел Мягкий 16.02.2019 22:15 Заявить о нарушении
С уважением
Тамара Степанюк 16.02.2019 23:00 Заявить о нарушении