Перахрост

У верасьнёвы дзень працэс вучэбны
Пачаўся ў першакурснікаў з сабрання.
Зяцькоў, дэкан, сказаў сваё вітанне,
Заверыўшы, дзяржаве што патрэбны
Спецыялісты і вучыцца адмыслова
Павінен кожны! Што яны - эліта!
Доктар Ткачоў, за ім узяўшы слова,
Заверыў, што дарога ім адкрыта
І кожны з іх павінен быць гатоў
Стаць доктарам, як ён, да 30-ці гадоў.

Пасля ім хто ў каторай групе зачыталі,
Сказалі, што назаўтра к дзевяці
Ў працоўнай вопратцы павінны ўсе прыйсці,
Калгасы бо на ўборцы іх чакалі.
Назаўтра, ў кузаў грузавой машыны,
Усеўся, хто як мог, іх гурт вясёлы.
Стась запытаўся імя ў дзяўчыны:
''Ларыса Мухіна з матэматычнай школы!''
''А тваё імя?'' Станіслаў. ''А, Слава!' Міла!''
І з лёгкае рукі на Славу ахрысціла!

Вёска Лужкі на дзьве нядзелі
Прытулкам для студэнтау стала.
Працоўных рук было замала,
Каб ураджай у той арцелі,
Што назву: ''Пуць чырвоны'' мела,
Турнэпсу, бульбы, буракоў -
Сабраць. Як на палях сасьпела
Вязьлі студэнтаў. ''Бурлакоў'' -
Бясплатных мець жадаў калгас
Хоць марна трацілі іх час.

Калгас прадукты сталавання,
Не мелi каб за сьвежасць мукі,
Дзень кожны выдаваў на рукі.
Варыць абед было заданне
Дзяўчат дваіх і хлапцоў двух,
Бо трэба было секчы дровы.
І ранкам уставаць без скрух -
Былі б мо' многія гатовы,
Ды посуд мыць, стол прыбіраць -
Рук не хацелася мараць.

Ларыса Мухіна с сяброўкай
На ''катаргу'' геройскi заступілі,
''Зьмяіным'' супчыкам праперчаным кармілі
Аркадзь Шэрайзен мыў пасуду лоўка.
Сябрук яго ніколі дроў тых не калоў,
Але паходжанні свае раскзваў гладка,
Заместа працы болей языком малоў,
Прывабіў чым дзяўчат - была загадка.
Стась нормы на ўборцы выпаўняў
Таму камсоргам на канцы ўборкі стаў.

Вярнуліся дамоў у верасня канцы
І з галавою пагрузіліся ў парадкі
Вучэбныя. Час змарнавалі градкі,
Дзе план уборкі ратавалі малайцы.
Да першай сессіі было ўжо мала часу
Таму заняткамі былі закрыты дні
І час той, даравалі што калгасу,
Спрабуй цяпер як можаш нагані.
Як тых шчанят іх кінулі ў вучэнне,
Хто выжыве, каго й знясе цячэнне.