Был мне сон: в нашем племени светлом
Я остался один, я – последний
Могиканин в стране могикан.
По стерне выползал, как из клетки,
И, не чувствуя силы в руках,
Звал на помощь родных, но в молчаньи
Только эхо на крик отвечало –
Словно в сердце летел томагавк.
Был мне сон – в нашем племени светлом
Я остался одни, я – последний…
Алег Мінкін
Перачытваючы “Апошняга з магікан”
Сніўся сон мне жахлівы, трывожны:
Я застаўся адзін, я – апошні
З племя вынішчанага магікан –
Поўз без сіл па ўскрываўленай пожні
І, паранены, марна гукаў
Родных, блізкіх, стагнаў у адчаі,
А ў адказ мне ляцела з маўчання
Рэха ў сэрца, нібы тамагаўк.
Сніўся сон мне жахлівы, трывожны:
Я застаўся адзін, я – апошні…
Олег Минкин. Перечитывая Последнего из могикан
© Copyright: Марина Куновская, 2019
Свидетельство о публикации №119021108818
Свидетельство о публикации №119021108818
Рецензии