Стихи на македонском

Рахим Карим (Киргистан) е поет, новелист и преведувач. Завршил студии по книжевност на Литературниот институт „Максим Горки“ во Русија во 1986 година. Член на Меѓународната федерација на руски автори, на Унијата на новинари на Киргистан и на други важни културни институции со домашно и со интернационално реноме. Автор е на над 20 книги поезија и проза, објавени на руски, киргиски и узбечки јазик. Неговите книги се објавувани и продавани во повеќе од шест милиони примероци во Киргистан, Узбекистан, Казакстан, Таџикистан, Русија, Белорусија, Велика Британија, Украина, Канада, САД, Холандија, Романија, Тунис, Саудиска Арабија, Зимбабве, Албанија, Белгија, Индија, Авганистан и др. Преведуван на англиски, персиски, арапски, урду, француски, шпански и многу други јазици ширум светот. Носител е на голем број значајни домашни и странски литературни награди, меѓу кои би можеле да ја издвоиме една од последните – наградата „Сергеј Есенин“ за 2016 година.

До границата на пролетта

Само малку олабавете, да, доста,
Дојдете до границата на Мајката пролет.
Како птици преселници да се почувствуваме повторно,
Оставете ; ја територијата на родената Зима.

И таму повторно, од негуваниот праг,
Топло ќе н; сретне Сонцето, во чии раце цвеќето...
Ќе го трасира белиот пат зад нас -
Да се вратиме кон патеката на кадифената трева.

Само малку, доста: рака под рака до март,
Зимската жед ќе се стопи во моето срце.
Ќе ја преминеме нашата природна мапа
Замрзната река повторно ќе тече.

Во темни црни костуми со бела кошула,
Ние брзаме до работ на пролетта како ластовички.
Ќе се сретнеме во полето на белите маргаритки,
Слично на снегот, едно утро.

Спектакл

Секој ден ја играм улогата на животот наутро,
И секој божји ден доаѓа таквиот мој спектакл.
Два рефлектора ја осветлуваат сцената за мене:
Месечината и Сонцето: ноќта поспана сал доцни.

Се обидувам да ги покажам талентот и вештината
С; е на место: публиката и диригентот.
Од сцената ќе се отстрани, амаодеднаш - природата, -
Во секое време, н; создава Творецот - директор.

Главната цел на животот е да ја одигра својата улога,
Остави си го името за навек.
Ние сме уметници, гледачи, овој чин
ни пружа шанса едни на други, човеку!

Клуч

Сакам да го отворам високиот сандак на умови
што го носиме во главата брава.
Дозволете ми само да притиснам
И да го свртам јазикот со зборови.

Сакам да ги отворам светлите мисли
Да проникнам длабоко, да оставам смисла.
Само нашиот Господ ќе ми помогне во ова,
Да ја славиме затоа човечката раса.

Ги чуваме погрешните клучеви, понекогаш невредните
Во кутијата со мисли и бесценетости.
Сакам да дадам влогови драгоцени,
Здравиот ум е полн со камења скапоцени.

Нобелова награда

Нобеловата награда ја освои шаман;
Нобеловата награда - за следната година!
Нобеловата награда?! Дал е тоа сон ил измама?
Ќе ми бидат среќните денови и далеку од неволјите!

Нобелова награда! Колку мизерно, -
Лажната награда на светлината не ме привлекува!
Претпочитам да примам награда - салод името на Бога
За мене, и без тоа, знај, целиот живот е динамит!

Препев на македонски јазик: Звонко Танески.