Бусел
Па балотах,палях ілугах
У сарочцы сваёй беласнежнай
І па чорным шляку па баках...
Прыгажун на зямлі і ў палёце,
Дліннай дзюбай дастане ахвяру,
Вяшчун у шчырай прыродзе,
Загадаеш і збудзіцца мара...
У чырвоныя боты "абуты",
Схожы ў небе ён са знішчальнікам,
Ляціць не баіцца атруты,
Любуемся разам з начальнікам,
Змягчае нашы пакуты...
Людзі падмуркі будуюць,
Каб пасялілася пціца,
Глядзіш,буслянятак гадуюць,
Ёсць разгадка да таямніцы...
Два бацькі даглядаюць шчыра,
Жыццё цячэ правільным рухам,
А калі хто пасмее знішчыць
Атрымае заўжды па паслугам...
Чырвонага пеўня падкіне
І крыўдзіцель згарыць у агні,
За справядлівасцю сочыць пільна,
Цягне да добрых людзей магнітам.
Як цудоўна буслінка ля хаты,
Цікава жывецца на свеце
І гляджу на яе, вінаваты...
Што падобна жыццё на квецце...
Свидетельство о публикации №119013006270