А мне здаецца, што каханне не знікае.
Не памірае, не губляе глыбіні.
Яно забіта з жорсткасцю бывае.
Патушана за непатрэбнасцю людзьмі.
Каханне забываць і без яго агня
Жыць у пяшчоце, у пакутах ці ў спакоі
Умеюць людзі. Каб у віхуры дня
Ні разу і не ўспомніць пра былое.
Але каханне на былое не змяняя,
Не блытаючы з вогнішчам дарма,
Адчуешь, калі то яно - КАХАННЕ,
Ператвараецца ў ДАБРО, калі яго няма.
А мне здаецца, што каханне не знiкае
© Copyright: Манемоника, 2019
Свидетельство о публикации №119012903676
Свидетельство о публикации №119012903676
Рецензии