Наталья Кадарова. Любовь не уходит... Рус. Бел
Любовь не уходит...она превращается в осень,
кровавым багрянцем мерцая, утонет в закат...
дождями закроет небес накатившая проседь
уставшее сердце от боли вчерашних утрат.
улягутся листья парчой золотою под ноги,
потушит сентябрь ветрами полуденный зной.
Любовь не уходит - она выбирает дороги,
чтоб снова вернуться к тебе молодою весной.
Любоў не знікае... яна ператворыцца ў восень
Любоў не знікае...яна ператворыцца ў восень,
крываваю барвай захад патоне імкліва
дажджамі зачыніць нябёсаў накаціўшая просінь
стомленае сэрца ад болю ўчорашняга мігатліва.
уляжацца лісце парчой залатою пад ногі,
патушыць верасень вятрамі паўдзённая спёка.
Любоў не знікае - яна выбірае дарогі,
вярнуцца к табе маладою вясною высокай.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №119012801745