Зноў вітаю я абшары
Роднай стараны.
Неба ў воблаках.Праз хмары
Зоркі дзьве відны.
Дзікай птушкай сэрца б'ецца
Зыр струменіць кроў
На крылах душа нясецца,
Еду бо дамоў!
Выпіць бы глыток фартуны,
Кабы не лятаць,
Дома каб душэўны струны
Вечарам гартаць.
Зоркі дзьве ззяюць праз хмары -
Гэта ты і я:
Малахітных вочак чары
І любоў мая!
Дзьве зоркi
© Copyright: Станислав Шастак, 2019
Свидетельство о публикации №119012104450
Свидетельство о публикации №119012104450
Рецензии