***
Зараз няхай бы матуля зайшла,
Ладак якіх да Раства напякла.
Потым бы села яна ля акна.
Ладкі, матуля, жыццё, цішыня…
Толькі ніколі не прыйдзе яна.
Ладкі, мой кот, зімні сад, цішыня…
Сэрца чамусьці мне давіць і давіць,
Толькі нічога мне ўжо не паправіць.
Маму сваю я адзін памяну,
Маму, матулю, жыццё, цішыню…
07. 01. 2019 г.
Зараз няхай бы матуля зайшла...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2019
Свидетельство о публикации №119010701941
Свидетельство о публикации №119010701941
Рецензии