Грижи
пътувайки във влака електрически
ме пита в упор прелестно момиче
с очи - две цъфнали кокичета.
...А вън е пролет. Сипка пее ранна.
Не искам да разчепкваме световни рани...
-"А новата американска СОИ*
не подкопава ли ни мирните устои?"-
настоичиво девойката ме пита.
"-Проблемите военни не разплитам!"-
искам да й отговоря много мило,
додето гледам към полето променливо-
много резидаво и жълтурно...
-"Не искаме война!"-почти културно
прекъсва романтичната ми гледка,-
"дете очаквам...искам да е живо!..."
И думите заплита във дантелна плетка.
Свидетельство о публикации №118123004128