Грижи

"-Дали ще ни спаси чадър космически?"-
пътувайки във влака електрически
 ме пита в упор прелестно момиче
 с очи - две цъфнали кокичета.
...А вън е пролет. Сипка пее ранна.
Не искам да разчепкваме световни рани...

-"А новата американска СОИ*
не подкопава ли ни мирните устои?"-
настоичиво девойката ме пита.
 "-Проблемите военни не разплитам!"-
искам да й отговоря много мило,
додето гледам към полето променливо-
много резидаво и жълтурно...

-"Не искаме война!"-почти културно
 прекъсва романтичната ми гледка,-
"дете очаквам...искам да е живо!..."
И думите заплита във дантелна плетка.


Рецензии