Ода вану

Не малы і я начальнік,
У саўгасе ,я-механік!
Ад мяне бадай залежыць
Гэты ўвесь калёсны стан...
Дваццаць трахтароў у межах,
Сем машын,пад'ёмны кран
І яшчэ плугі,касілкі,
Сеялкі і малацілкі,
Працуюць аматары
Вунь з тым кульціватарам...
У добрым стане,не для галкі
Граблі,бораны,капалкі...
Ёсць усё,не для стракі
Усялякія станкі...
Жарка тут бывае ў холад,
Каваля працуе молат,
Ніхто пальцам нат не шчоўкне,
Тэхніка працуе лоўка!
Механізатар дае жару,
Вунь варочае гектары...
Трактар спраўна паша глебу,
Сее,збірае ураджай
Каб народ не быў без хлеба
І скаціна без кармоў...
Для жыцця яшчэ што трэба?
У падзяку многа слоў:
"Любі яго і паважай!"
У пару з галоўным інжынерам,
Ён механік вельмі слаўны
У ва всём ён знае меру,
У злагадзе працу вядзе...
На душы ў яго яскрава
І па твары граюць промні,
Бо вядуцца ў яго справы
На высокім узроўні...
метусіцца Іванку з ранку,
Не бярэ крэдзіты ў банку,
Дзетак выхаваў ён-трое,
Хату ўжо ўнуку строе...
Бо заробак добры мае,
Грошай на усё хапае.
Да,ты сам паразважай,
Раз ня п'е і не гультай,
Бо жыве ў нас кожны ладна,
Калі ён жыццю не здраднік.
Здзейнічае спае мары,
А гулянкі ў хаце правіць,
Пазавідоваў бы цар!
На сяле яго ўсе хваляць,
Вось механік наш Іван!
Лепшых не шукае лекаў,
Яму Богам даравана
Душа, працай у чалавека
У ім жыве і гэтым рады,
Нашчадкам ён дае парады:
"Каб жылося весела,
Ганіце думкі змрочныя,
Механіка прафесія
Вельмі,вельмі значная!
Праца не прыносіць шкоды,
Выбраў раз і назаўсёлы!"