Маці-матуля, песня утульна
Дом напаўняе цяплом.
Ды саграваюць нібыта кашуля
Словы твае перад сном.
Родная мова, шчасця прадмова,
Лёсу майго набыццё.
Ты даравала мне гэту аснову,
Ты даравала жыццё.
,
Вось і жыву я, голас твой чую,
Словы твае берагу.
Выраслі дзеці - унукаў гадую,
Так па жыцці і бягу.
Ды азірнуся ў дождж, ці ў завею,
І, як малое дзіця,
Горка заплачу, бо ўжо зразумею:
Божа - як мала жыцця!
Мацi-матуля
© Copyright: Владимир Зезюлин, 2018
Свидетельство о публикации №118120302217
Свидетельство о публикации №118120302217
Рецензии