Якая ноч! Не ноч, а проста цуд...
Якая ноч! Не ноч, а проста цуд!
Дарослы месяц у адзенні зорным,
І цішыня – не твор яшчэ, эцюд!
І зоры, зоры ў небе чорным-чорным!
Якая ноч! Якая цішыня!
І дыму пах, – хтось позна топіць грубку.
І месяц, поўны белага віна,
Цалуе зорку бліжнюю – галубку.
Якая ноч! Калі б я быў паэт,
Ёй прысвяціў бы я такія словы,
Пасля каторых месяц піруэт
Мне танчыў бы і дзякаваў за мову.
27. 11. 2018 г.
Свидетельство о публикации №118112700148
Нечым гэты ваш верш напомніў мне мой сённяшні вершык. Ішла дадому стомленая, глядзела на неба, чамусці ўспамніла заслаўскае возера, калі летам хадзіла да яго адпачываць...
І выскачыла 8 радочкаў. Прама па дарозе і запісала іх на шматок паперы. І адразу лепш сябе адчула, нават стома прайшла))))
Паэзія – гэта лекі для душы)))
Светлана Быкова 27.11.2018 21:40 Заявить о нарушении
Юрий Боровицкий 28.11.2018 02:12 Заявить о нарушении