ад мяне - цябе - лёд бурштыну ды тытунь,
панавацi мне над тымi, закаханымi ў рунь.
ад мяне - цябе - берасклетны горкi лёс.
запытаюся вачыма потым: што ты мне прынёс?
вочы мае ў твае - вось яна, я. бач,
нiтку - доўгi шлях нясу для цябе, прабач.
панавацi мне над полем, дзе варгана гук,
прынясу цябе адтуль я колкi ветра рух.
а ты прыйдзеш да мяне з лёккаю рукой.
не патрэбна пацалункаў - падаруй спакой.
Ад мяне - цябе
© Copyright: Алиса Листопад, 2018
Свидетельство о публикации №118111807424
Свидетельство о публикации №118111807424
Рецензии