Семён Цванг. Юлии Друниной. Рус. Бел

Мы друг друга почти не знали
От рождения до седин.
А родились с тобою в мае,
В день десятый и в год один.

Мы ушли на войну в семнадцать.
Я солдат, санинструктор ты.
До сих пор мне ночами снятся
В пятнах крови бинты, бинты…

Каждый день на прицеле смерти,
Боль утрат и бои, бои…
Я стихи в корпусной газете.
После боя читал твои.

Удалось на войне нам выжить,
А война возвращалась в сны.
Тиражи наших первых книжек
Были отзвуком той войны.

Наши музы в огне звучали,
Вызывая радость и грусть.
Видно, мамочки нас зачали
На волне самых нежных чувств.

Юліі Друнінай

Амаль не ведалі адзін аднаго
Ад нараджэння да ўспамін.
Нарадзіліся ў траўні года таго,
У дзень дзясяты і ў год адзін.

Мы сышлі на вайну ў сямнаццаць.
Я салдат, санінструктар ты.
Дагэтуль мне начамі сняцца
Ў плямах крыві бінты, бінты…

Кожны дзень на прыцэле смерці,
Боль страт і баі, баі…
Я вершы ў корпуснай газеце.
Пасля бою чытаў твае.

Атрымалася на вайне нам выжыць,
А вайна вярталася ў сны.
Тыражы нашых першых кніжак
Былі водгукам той вайны.

Нашы музы ў агні гучалі,
Выклікаючы радасць і сум.
Відаць, матулі нас зачалі
На хвалі далікатных пачуццяў-дум.

   Перевод на белорусский язык Максима Троянович