Стихотворение из антиутопии польского писателя-фантаста Марчина Вольского «Одна проигранная битва» (Marcin Wolski. Jedna przegrana bitwa), имя вымышленного автора - Марчин Воляк (Marcin Wolak), студент 3 курса исторического факультета Университета имени Дзержинского (как нетрудно догадаться из названия произведения и текста стиха, эта антиутопия о Польше, проигравшей Варшавское сражение в 1920 году):
Марчин Вольский
КАК ФЕЛИКС ИЗ ПЕПЛА
...
Он взращён был в отчизне Мицкевича,
Революции краеугольный камень,
Дорогой наш Дзержинский Феликс,
Большевик незабвенный и пламенный.
В Литве бедных усадеб немало
И семейств в них без счёта жило:
Одним музы дарили славу,
Имя прочих дождями смыло.
Палаши тех дворян деревянные,
Труд крестьянский с утра до заката,
Да на шее плебан окаянный,
А деревни в долгах у магната.
Но однажды, как будто гром,
Прокатившийся через нивы,
На рассвете родился Он -
Феликс, что значит: счастливый.
Град стучал о крыльцо и крышу,
Быт убогий и подлый всюду,
Но омелы куст еле слышно
Предрекал: перемены будут.
Девятнадцатый век застойный,
И Марат и Сен Жюст забыты,
Буржуа царит самодовольный,
Толстопузый, пьяный и сытый.
Век прошёл, как дурной сценарий:
Бунты давятся в целом свете
И лишён всяких прав пролетарий.
Что терять ему? - Только цепи!
Грандиозны Маркса идеи,
Претворить их в Триумф Надежды
Должен был Гениальный Ленин,
А с ним вместе наш Феликс Железный.
Революция не для барышень,
Прочь слова, силой мир обновим,
Пришёл час диалога с наганом,
Эра пороха, пота, крови.
- Нянь, оставь свои сладкие байки,
Ты о правде мне пой побольше:
О легенде Чрезвычайки,
О грядущем Народной Польши!
- Няня, брось бормотать о Боге,
Что на небе сулит чертоги.
Расскажи, как из грязи чистый,
Лучший мир создают коммунисты!
Ну а павших потом помянем -
Наши жертвы и всех народов,
Когда наше Красное Знамя
Всучим Статуе их Свободы!
Новый Свет мы откроем снова,
Утвердим в нём Свободу силой!
Феликс Эдмундович, это слово -
Наша клятва над твоею могилой!
(Перевел с польского - Искандер Ульмас)
Вольский Марчин. Как Феликс из пепла
© Copyright: Ульмас Искандер, 2018
Свидетельство о публикации №118110603898
Свидетельство о публикации №118110603898
Рецензии
Привет, Саша!
Да уж, не надо нам второго Феликса - ещё деяния первого не разгребли.
Жму руку!
Скаредов Алексей 06.11.2018 14:47 • Заявить о нарушении
Да уж, не надо нам второго Феликса - ещё деяния первого не разгребли.
Жму руку!
Скаредов Алексей 06.11.2018 14:47 • Заявить о нарушении
Мы тут не причем. Это поляк клянется праху Дзержинского, что повесит Красное знамя на Статуе Свободы. Пусть вешает. Нам от этого какая беда? Я лично спасать от поляков Америку ни в каком кошмаре не собираюсь.
Ульмас Искандер 06.11.2018 15:14 Заявить о нарушении
Ульмас Искандер 06.11.2018 15:14 Заявить о нарушении
Оригинал:
Marcin Wolski
JAK FELIKS Z POPIOŁÓW
...
Był jak zasiew Mickiewiczowy,
jak historii burz - kamień młyński
nasz Feliks Edmundowicz.
Nasz Wielki Towarzysz Dzierżyński.
W Litwie mnogo zaścianków małych,
pokolenia w nich żyły i marły,
jednym wielkość muzy śpiewały,
miana innych deszcze zatarły.
Szable mieli drewniane, trud chłopski
nie raz pot im wyciskał od rana,
magnat dawno ujarzmił ich wioski,
w których tuczyć musieli plebana...
Aż któregoś dnia, niczym grom,
który echem się toczy przez niwy,
bladym świtem urodził się - On
Feliks - imię to znaczy szczęśliwy.
Dookoła świat podły i mały,
grad o dachy bębnił, o ganek,
lecz jemioły krzak u powały –
wieszczył zmianę...
Dziewiętnasty wiek - zgniła pustka,
w niej burżujskie tycie i pycha,
zapomnieli Marata, Saint Justa,
żrąc i pijąc przy pełnych kielichach.
Mijał wiek - jak kiepski scenariusz,
jeśli bunt w nim był, to złamany,
nie miał żadnych praw proletariusz,
do stracenia jedynie kajdany!
Myśli Marksa trudno przecenić,
lecz by zmienić je w triumf nadziei
na to musiał pojawić się Lenin,
a tuż obok towarzysz Feliks.
Rewolucja rzecz nie dla panien,
nie w gadaniu potęga tkwi.
Nastał czas dialogu naganem,
era potu, prochu i krwi.
- Nianiu dość mam słodzonej bajki
śpiewaj dziś mi prawdziwą piosnkę
o legendzie Czerezwyczajki,
o tworzeniu przyszłości w Polsce!
Nianiu, nie mów o jakimś Bogu,
co w kosmosie barłóg umości.
Mów, jak wstaje z ruin i grobów
lepsze jutro całej ludzkości...!!!
Kiedyś się policzy ofiary,
bez rozpaczy, choć bez radości,
gdy zwycięskie czerwone sztandary
damy w łapę Statui Wolności.
Nowy Świat odkryjemy na nowo,
niosąc wolność pełną, rozumną -
Towarzyszu Feliksie, to słowo
jest przysięgą nad twoją trumną!"
Ульмас Искандер 10.01.2019 20:36 Заявить о нарушении
Marcin Wolski
JAK FELIKS Z POPIOŁÓW
...
Był jak zasiew Mickiewiczowy,
jak historii burz - kamień młyński
nasz Feliks Edmundowicz.
Nasz Wielki Towarzysz Dzierżyński.
W Litwie mnogo zaścianków małych,
pokolenia w nich żyły i marły,
jednym wielkość muzy śpiewały,
miana innych deszcze zatarły.
Szable mieli drewniane, trud chłopski
nie raz pot im wyciskał od rana,
magnat dawno ujarzmił ich wioski,
w których tuczyć musieli plebana...
Aż któregoś dnia, niczym grom,
który echem się toczy przez niwy,
bladym świtem urodził się - On
Feliks - imię to znaczy szczęśliwy.
Dookoła świat podły i mały,
grad o dachy bębnił, o ganek,
lecz jemioły krzak u powały –
wieszczył zmianę...
Dziewiętnasty wiek - zgniła pustka,
w niej burżujskie tycie i pycha,
zapomnieli Marata, Saint Justa,
żrąc i pijąc przy pełnych kielichach.
Mijał wiek - jak kiepski scenariusz,
jeśli bunt w nim był, to złamany,
nie miał żadnych praw proletariusz,
do stracenia jedynie kajdany!
Myśli Marksa trudno przecenić,
lecz by zmienić je w triumf nadziei
na to musiał pojawić się Lenin,
a tuż obok towarzysz Feliks.
Rewolucja rzecz nie dla panien,
nie w gadaniu potęga tkwi.
Nastał czas dialogu naganem,
era potu, prochu i krwi.
- Nianiu dość mam słodzonej bajki
śpiewaj dziś mi prawdziwą piosnkę
o legendzie Czerezwyczajki,
o tworzeniu przyszłości w Polsce!
Nianiu, nie mów o jakimś Bogu,
co w kosmosie barłóg umości.
Mów, jak wstaje z ruin i grobów
lepsze jutro całej ludzkości...!!!
Kiedyś się policzy ofiary,
bez rozpaczy, choć bez radości,
gdy zwycięskie czerwone sztandary
damy w łapę Statui Wolności.
Nowy Świat odkryjemy na nowo,
niosąc wolność pełną, rozumną -
Towarzyszu Feliksie, to słowo
jest przysięgą nad twoją trumną!"
Ульмас Искандер 10.01.2019 20:36 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.