Вера дзе?

 Бог адчыняе далоні,
 Крок робiць Сам да цябе…
 Бачыць -у пакутах люд тоне,
 Бачыць-  i ты ў журбе…

 Марыў калісьці пра шчасце-
 Знікла надзея... І вось-
 Сонца праменьчык не лашчыць,
 Страціла сэнс прыгажосць…

 Быццам завялая ружа,
 Кволая стала душа...
 А за акном восень кружыць…
 А ў святым храме iмша…

 Хтосьці Творца усхваляе,
 Хтосьці жыве ў нудзе…
 Бог да цябе  прамаўляе :
 «Вера твая,  вера  дзе?

 Вера пачатак для цуду,
 Подых яна для душы,
 Вецер падымецца люты-
 Вера схавае у цiшы»…

 Вера сыходзіць з нябёсаў,
 Сэрца запальвае зноў,
 I выціраючы слёзы
 Божую дорыць любоў.


Рецензии