Зрэбная кашуля
Адышла ў нябыт.
Звычаі мінулі,
Памяняўся быт.
Не арэ зямліцу
Беларускі конь,
"Запаліў" ігліцу
Ўспамін агонь.
Падсвяціў прыгожа,
Нібы з ліхтара,
Невядома, можа,
Памяці зара?
Думак добрых існасць
Цягнецца трушком,
Можа, рэчаіснасць
Вернецца крадком?
Ды імгненні мрыі
Ў сэрца западуць,
Вобразы старыя
Спаць мне не даюць.
Нібы бачу роўнядзь –
Цішу ды спакой.
Зачаруе споведзь –
Прыйдзе ў мой пакой.
Старыя вобразы
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2018
Свидетельство о публикации №118103102517
Свидетельство о публикации №118103102517
Рецензии