Ляцiць белы бусел

            Белы бусел ляціць,
            Крылом закранае
            Вокны хацін:
            Навіну бо мае:
            Ці то госці ў хату,
            Ці прыбытак які,
            І што сонца багата,
            І свяціць будзе вякі!
            Ляціць белы бусел
            Ды на ўсход,
            Ён праўдзівы,не схлусіць:
            Дзетак будзе карагод.
            Паляцеў белы бусел
            Ды на поўнач,
            Ён праўдзівы,не схлусіць:
            Дзетак будзе поўна.
            Паляцеў белы бусел
            Ды на захад,
            Ён праўдзівы,не схлусіць:
            Будуць дзеткі ў хатах.
            Паляцеў белы бусел
            Ды на поўдзень.
            Ён праўдзівы,не схлусіць:
            Будзе дзетак поўна!
            Што ж ляцеў так нізка?
            Штосьці сказаць хацеў?
            Вунь гаўдаецца калыска
            Пад калыхнку-спеў.
            Амаль стукнуў па вакне
            Белым сваім крылом,
            Бы прывітанне шле.
            Бы чыркануў пяром.
            Паспрабуй прачытай -
            Адно толькі гадаць!
            Хто-небудзь пасылай
            Рублёў якіх пяць,
            Каб купіць канвэрт добры,
            І марку паштовую,
            Заціскай дзюбай торбу,
            Моцную,картовую.
            Кладзі туды пасланне
            У Сусвет бязмежны,
            І Тварцу шанаванне!
            Нясі кветак яму свежых!
            Усё пачуў бусел,
            Вясковы,родны,наш,
            Ён праўдзівы,не схлусіць,
            А то як жа інакш?