Не до мир, где болит
душа не по-детски
В квартире мертвецкой
тишиной между плит
Ход часов перекрыт
вот так по-простецки
В черте городецкой
осень плачет навзрыд...
А за нею зима
пробок длинных гудки
Но сгустилась вновь тьма
и напрасны звонки.
Прасторнае
Не да света, дзе баліць
душа не па-дзіцячы
Ў кватэры мярцвячай
цішынёй паміж пліт
Ход гадзін перакрыт няйначай
вось так – дзе падзецца
Ў чарце гарадзецкай
восень плачма плача...
А за ёю зіма -любоў
супынкаў доўгіх гудкі
Ужо згусцела цемра зноў
І нават марныя званкі.
Перевёл Максим Троянович
Александр Фред. Пространное. Рус. Бел
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118102701714
Свидетельство о публикации №118102701714
Рецензии
