Вось й дашыбавалі
Да макушкі лета.
Цеплыні набралі
Ад зямлі сагрэтай.
У садзе налілося
Яблык-- гнецца голле,
Спеючым калоссем
Залаціцца поле.
Жарам адпалалі
У лясах суніцы,
Досюль з тых палянаў
Водар струмяніцца.
Ды падрыхтавала
Новыя ўцехі--
Ядрам моцы дала
У лясных арэхаў
Колер свой прыдала
Кожнай сыраежцы.
Іх параскідала
Па ледзь бачнай сцежцы.
Лета шчэ гамоніць,
Хоць даўжэюць ночы.
Яно восень гоніць.
Саступаць не хоча.
Макушка лета
© Copyright: Раиса Васильева 4, 2018
Свидетельство о публикации №118102507672
Свидетельство о публикации №118102507672
Рецензии