Неруш леса і балота,
Незлічоных птушак хеўра.
Кімсьці дадзеная квота,
Як каштоўнасць без памера.
Птушанятныя заняткі –
Вэрхал раптам развядзецца.
Дачакаліся ўжо "таткі" –
Нешта з корма давядзецца.
Невялiчкi iх дабытак,
Але ж ён жа не адзіны.
Не пачостка той набытак –
Сілкаванне ад радзіны.
Носяць гэтак паслядоўна,
"Мама", "тата" – чарадою,
Кормяць птушанят цудоўна,
Пояць чыстаю вадою.
Улагоджваюць стасункі,
Каб раслі спакойна дзеткі.
Носяць-носяць "падарункі".
Лес, балота – будуць сведкі.
Неруш леса і балота,
У іх навечна закахана.
Богам дадзеная квота
Краю роднаму аддана.
Неруш леса i балота
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2018
Свидетельство о публикации №118102303863
Свидетельство о публикации №118102303863
Рецензии