Я люблю цябе, Белая русь,
Ганаруся красой твайго краю...
У полі лёну блакітны абрус
І жытоў паласа залатая.
Над балотам гудуць камары
І раямі, як у ступе таўкуцца.
Кожны год да цябе журавы
Прыляцець на гняздоўе імкнуцца.
Дзе з-пад кораня вербы старой
Крышталямі крыніца бруіцца,
Побач чырванню вабіць сваёй,
Маніць пахам красуня-суніца.
Па нізінах імшыстых лясных
Спеюць шэрыя гронкі чарніцы.
Павучок у цянётах сваіх
Закалыхвае мушку-дурніцу.
Недзе моўчкі цікуе ў галлі
Балбатуха сарока=зладзюжка,
І павольна па свежай раллі
Шпацыруе цыбатая птушка.
Слоў не хопіць ніякіх у мяне
Апісаць усе твае прыгажосці.
Запрашай,Беларусь, да сябе,
Да сяброў-беларусаў у госці!
Белая русь
© Copyright: Раиса Васильева 4, 2018
Свидетельство о публикации №118102209000
Свидетельство о публикации №118102209000
Рецензии
Прыесна чытаць вершы на роднай мове. Удачы, здароўя і натхнення вам, Раіса Сцяпанаўна!
Анна Атрощенко 25.10.2018 15:29 • Заявить о нарушении
Анна Атрощенко 25.10.2018 15:29 • Заявить о нарушении