***
Зноў пра сваё пішу, Радзіма,
Пра тое, як няпроста жыць:
Без дэкарацый і без грыму,
Без пафасу – цябе любіць.
Любіць за цяжкасці, турботы,
Нязручнасці твайго жыцця,
Дзе мала праўды і свабоды,
І зроку, слыху пачуцця.
Любіць, хоць нават не ўзаемна, –
Мой доўг радзімай старане.
О, як бы мне было прыемна,
Каб ты заўважыла мяне!
06. 10. 2018 г., Радашковічы
Зноу пра сваё пiшу, Радзiма...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118100608175
Свидетельство о публикации №118100608175
Рецензии