***
То дажджыць, і шапкі цыній
П’юць халодную ваду,
То імжыць, як белы іней,
Срэбрам красіць лебяду.
А то сеецца, як проса,
На зялёную траву,
І на зжатыя палосы,
І лазе – на галаву.
А то зноў кідае кроплі
Мне на шыбу… і маўчыць.
То буйны ён, то ён дробны...
Дождж кастрычніцкі імгліць.
03. 10. 2018 г., Радашковічы
То дажджыць, i шапкi цынiй...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118100304328
Свидетельство о публикации №118100304328
Рецензии